Welterusten Jo !
Was idd een supergaaf rondje.
Post had het idee om naar het Ikea-bossie te gaan i.p.v. aan de vossenjacht mee te doen. Dat vonden Dijkx, Vlieg, Siem en blijkbaar ook Jo een goed idee. Jo moest in aller eil toen hij om kwart over 9 wakker werd nog wel even al z’n fietsspullen bij elkaar zoeken en dat lukte nog net. Alleen de handschoenen waren kwijt. De Cube stond na maanden werkloos in de schuur te hebben gestaan nog wel helemaal paraat. Hij hoefde zelfs niet eens de banden op te pompen ! Op de GB om half 10 werd door een ieder wel geopperd dat Aad gemist zou worden, vooral op de weg terug. Nu kon niemand dus tegenwind achter Aad’s grote lijf schuilen..... Toch werd koers gezet naar Delft. Windje mee langs de Foppenplas gong het als een kogel. Jo was zelfs overtuigd dat ie na maanden niet fietsen nog zo goed mee kon komen ! We reden om BP heen over zeer zompige dijkies, en na de oversteek van de A4 (weer niemand zonder af te stappen boven) werd de polder tussen Spaanse Polder en Delft tegen de A13 aan opgezocht. Hier werd cultuur gesnoven, zie de foto’s. Ondertussen had een ieder toch wel heel erg trek gekregen in een bakkie met. Dijkx beloofde nu snel oostwaarts richting restaurant ‘Het rieten dak’ te rijden. Toen even verder weer westwaarts gereden werd begon Jo luid te protesteren. Na hem gerust gesteld te hebben en via nog een aantal km’s over gravelpaadjes te hebben gereden én zelfs nog wat rondgecrossed te hebben in het Ikea-bossie (inderdaad enorm baggerig zoals Aad voorspeld had) kwam dan eindelijk het rieten dak in zicht. Het interieur aldaar werd van een enorme zwik baggerklonten wat van onder onze schoenen en van onze kleding kwam voorzien. Maar geen erg, we konden gewoon gaan zitten. Hier werd genoten van een koffie en stoofpeertjestaart, welke supersnel geserveerd werden, waar Siem dan weer heel vrolijk van werd. Minder vrolijk werd Siem toen er een 2e koffie besteld werd maar vooruit. De weg terug tegen wind verliep toch nog vlotjes. Jo werd de hele rit gesandwiched zodat hij tot aan Maasland nog kon volgen. Een ieder weer heelhuids thuis en nu even genieten van een middagje op de bank.....