Post, Bert de Beuker, zwager Wouter et moi hebben het redelijk droog gehouden vandaag. Slechts twee kleine miezerbuitjes gehad.
Na wat gesteggel hadden we besloten om een toerrit in Goirle te rijden. Dat is min of meer de achtertuin van Post hem ze zwager Wouter. Natuurlijk wilde hij dan ook mee.
Even na half 8 reed ik Maasland in. Kwart voor 8 was de afspraak met Post.
Die stond zowaar al (zo goed als) klaar. Tas ingepakt, en hij had zelfs een thermoskan koffie bij !
Jammer dat ie z’n handschoenen vergeten was, dus net voor de brug nog even terug.
Dan maar wat meer gas met de Clio, en met dik 120 p/u waren we 10 voor 9 in Goirle.
Bert was ook iets later, dus na het omkleden en inschrijven konden we pakweg 9:15 echt op weg.
Er konden drie afstanden gereden worden : 25, 40 of 60 km. Uiteraard opteerden we voor de laatste.
Via het asfalt reden we Goirle uit, en kwamen al na zo’n anderhalve km in het bos.
Om daar min of meer de rest van de ochtend niet meer uit te komen.
Tenminste, de route bleef voor zeker 95% onverhard, maar niet alleen bos. Er waren ook langere rechte stukken langs landerijen. En overal zo goed als droge paden. Enkele met een tapijt van dennennaalden, soms stukken hard aangestampt zand of klei-achtig spul.
Helaas stonden (vanwege het gehaast en de stress ?) de benen van Post een beetje vast, en dacht hij na 5 km op te geven.
Gelukkig kon zwager Wouter hem motiveren om door te zetten.
Bert en Siem zaten inmiddels al een stukkie vooruit. Altijd gezellig samen fietsen zo’n toerrit. Jazeker, maar vooral met gasten / meiden die je nog nooit gezien hebt ?.
Op enkele open stukken moest er flink tegen de wind opgebokst worden. Ook in Brabant kan het flink waaien dus.
De eerste verzorgingspost werd overgeslagen door Bert en Siem.
Er werd hierna nog een lekker stukkie flink doorgeknald, achter een stel gasten met fully’s aan.
De tweede verzorgingspost werd wel even bezocht voor een halve banaan en een plak koek.
Dan weer verder voor de laatste ca 20 km.
Het miezerde een beetje waardoor de zwarte bosgrond toch wat modderig begon te worden.
Ook kreeg Siem last van een overslaande ketting op het middenblad. Die is dus aan z’n eind, en even flink aanzetten ging niet meer. Dan proberen beetje vloeiend te rijden.
Gelukkig begin Bert z’n benen ook wel een beetje te voelen. Zo’n schaatswedstrijd op zaterdagavond voor deze rit is dan ook niet zo handig voor het herstel…..
Plots dook de kerk van Goirle weer op, en na een klein stukkie asfalt waren Bert en Siem weer op het parkeerterrein.
Omkleden en naar de ‘gratis’ (lauwe ?) erwtensoep.
Post en Wouter zouden ook zo wel aankomen.
Het was een mooie rit met werkelijk ca 95 % Offroad. Echt de moeite waard om eens in het voorjaar te bezoeken.
Wouter serveert dan de startkoffie ??
Auteur: Siem