‘Riders on the storm’
‘Je gaat toch niet weer fietsen ?’ vraagt janneke vanmorgen aan mij.
‘Tuuk wel, Post en Laurens gaan ook’ antwoord ik stoïcijns, haar verachtelijke blik ontwijkend.
Ik stap alvast op de ouwe trouwe Gary voor een rondje Vlaardingen.
Op het fietspad langs de Waterweg heb ik de harde wind schuin van achter in m’n rug. Ik pak de schelpenpaadjes in het Oeverbos en ga daarna de spoorlijn over bij station west.
Nu schuin de wind tegen door de Zuidbuurt richting de GB.
Het eerste stuk heb ik nog wat beschutting van de bomen langs het fietspad. Maar op de Zuidbuurt zelf zit ik met m’n centenbak vol in de wind.
Na het sluisje zelfs zo erg dat ik helemaal links ga rijden om nog een meter of 2-3 reserve te hebben om te corrigeren mocht dat nodig zijn, en niet in de plomp te belanden.
Op dr GB nog niemand (ik ben zoals gewoonlijk weer net te vroeg) dus doe ik nog een klein stukkie Maasland.
Dan zijn ook Laurens en Post gearriveerd.
We besluiten richting Hoek v Holland te doen met het idee om dan vanaf daar terug naar Maassluis wind mee te hebben.
Na Maasland uit te zijn gereden komen we op de trambaan. Hangend schuin naar links kost het ons moeite op het pad te blijven. De sloot rechts komt af en toe akelig dichtbij.
Dan het baggerpad bij het Kraaiennest. Vol wind mee, maar door de zompige ondergrond zullen het geen recordtijden worden. En idd, Dijkx staat nog steeds bovenaan ?.
Dan kriskrassen we een beetje tegen de storm in naar en door De Lier, Naaldwijk en Heenweg. Alsof je 45 graden omhoog moet, zo voelt het af en toe en sta je bijna stil.
We schampen Hoek van Holland en komen op het fietspad langs de Nieuwe Waterweg.
Dat valt tegen : meer zij- dan meewind. Maar het valt nog niet enorm tegen dus huppekee.
Na de bocht bij de Oranje Buitensluis wordt Post faliekant van het pad afgeblazen de graskant in, ondanks zijn enorme POSTuur en gewicht.
We besluiten dan toch maar achter de bomen, over het nieuwe asfalt langs de windmolens te gaan rijden.
Dit gaat weer lekker vlot en zo arriveren we gedrieën weer safe & sound in Maassluis.
Nog even gedag gezegd tegen Arie Kooij die thuis (alleen vandaag nog ?)!zit te genezen van z’n liesbreukoperatie.
Volgende keer Lieve Heer a.u.b. even niet zo’n harde wind meer. Zijn daar een beetje klaar mee. Graag hooguit een lekker briesje en lekker wat ☀!
Auteur Siem