Nou, hier dan mijn debuut als schrijvende FK!er. Vooral bij gebrek aan het grotere gezelschap waarin altijd wel een meesterschrijver te vinden is. Maar ook omdat een tochtje Fietsuh Kut! zonder verslag net zoiets is als in een file staan die niet bij de verkeersinformatie genoemd wordt.
Hoe dan ook, alsnog een (voorlopig) eenmalige aanbieding.
Tegenwoordig slaap ik op zaterdagen apart, vrouwlief zit natuurlijk niet te wachten op het drukke Whatsapp verkeer van FK! op de vroege zondagmorgen, als je ook nog even lekker door zou kunnen slapen. Bij ons geen honden hè, die om 6:30 u een paar uur lang uitgelaten moeten worden, en het kind voetbalt op zaterdag….
Vanochtend was het angstaanjagend stil. Vooraf was er al wat gesputter over het weer, wilde nichten of looptrainingen. Uiteraard meldde Ron zich wel, eigenlijk de enige die nooit zeurt. Kan ook wel zijn dat ie graag niet thuis is natuurlijk ? . Dus met z’n 2en netjes om 9:33 bij de GB. Volgens mijn theorie konden we gezien de wind het beste Midden Delfland met de klok mee rijden, dan zouden we terug wind mee hebben. Dit bleek natuurlijk later een Jan Pelleboertje te zijn: wel een aardig verhaal, maar er klopte geen klote van.
Met z’n 2en dus op pad. Eerst een stukje Trekkade en afgebogen het Maaslandse Woud in. Die moet ik waarschijnlijk even uitleggen. Is eigenlijk vooral een gevalletje Wens Is Vader Van De Gedachte. Ik bedoel die paar struiken rondom T.V. De Commandeur en MVV. Als aankomend rand-van-Maasland bewoner zie ik dat graag uitgroeien tot een Broekpolder-achtig gebied. Het wordt immers ons uitzicht achter! Daarna de bekende schelpenpaadjes via Schipluiden naar Delft. Op de Tramdijk kwamen we nog mevrouw Dijkx en vriendinnen tegen. Zij kon wel? Eenmaal in Delft was het paardenpad vooral op het eerste stuk erg drassig.Het tweede stuk lag er eigenlijk best mooi bij en ik dacht eventjes weg te springen. Bijna aan het einde, met hartslag 180, durfde ik pas om te kijken. Light Feet Ron zat natuurlijk gewoon in het wiel, lekker dan.
In het Kandelaarbos (?) nog wat paden gereden die we misschien wel eens in het donker achter Siem hebben gedaan, anders waren ze nieuw. We kwamen een beetje verkeerd uit, daardoor moesten we het hele stuk langs de Schie naar de Kandelaar over dat smalle paadje rijden. De wind kwam daar van opzij, en best hard. Uit de wind zitten was er niet bij, paadje te smal. Vervolgens rechtsaf, vol tegen wind naar de Groeneweg. Al snel gekozen om wat stukjes bos te pakken, leuke paden en minder last van de wind.
Ook bij Schiedam het Scandinavisch bos maar opgezocht, lekker beschut en Ron wist nog een mooi droog paadje. Hier naar rechts! Tuuuuurlijk joh! Ging niet helemaal lukken zonder hier en daar een stukje klunen.
Eenmaal bij de Vlaardingse Vaart kwamen we de achterneef van Theo tegen. Of eigenlijk: hij kwam op de racefiets voorbij en wij sprongen mee. De beste man voelde zich een beetje uitgedaagd toen ik met zoemende banden overnam, komt ie gewoon als een malle voorbij op z’n een na kleinste tandje! Wel windkracht 5 of zo hè!
In de Broekpolder nog wat nieuwe natuur ontdekt en uiteindelijk door de Foppenpolder vol tegen de wind in gebeukt om weer thuis te komen. Weer een mooie rit, met maar een paar spatjes regen! ??
Auteur: Laurens
