En zo wordt het doodgewone zondagochtendritje toch weer wat bijzonders.
Met 4 man op de GB : Post, Vlieg, Siem en ook Dijkx durfde dit x weer aan te sluiten dankzij de versoepelde Corona-maatregelen.
Arie V was nog niet op het vernieuwde mtb baantje Hoek van Holland geweest, dus werden de voorwielen, gelukkig kort gevolgd door de achterwielen, die kant op gedirigeerd.
Via wat onverharde paden Maassluis uit, en dan naar het Spuidijkie in Maasdijk voor het lange graspad ‘tussen de hekjes’.
Op het vlakke stuk het eerste ongeval. Door een plotse manoeuvre van de heer Post kwam Siem met Gary in het gedrang, raakte uit balans (eerst het voorwiel wat ook nu weer snel gevolgd werd door het achterwiel) en huppekee, wijdbeens voorover in het gras. Geen erg dus weer verder.
Het verlengde hobbelstuk langs het spoor is toch fijner te fietsen met een modernere mtb dan met de korte lage Gary. Maar het ging.
In het maisveld wat nu geen maisveld meer is maar een veld vol klaprozen, kamille en koolzaad schoten de aanwezige FK’ers even vol van al dit natuurschoon. Spontaan werd besloten dit stukje nog een keer te rijden en dan wat beeldmateriaal te verzamelen.
Genoeg gedraald, verder weer !
Post bleef even haken in de platgetrapte omheining verderop met een schitterende salto voorover.
Dat was 1-1.
Na nog een aantal lange grasstroken arriveerden we bij ‘de Snelbinder’, de brug over de weg N213 tussen Westerlee en Naaldwijk / Honselersdijk.
Hier werd het brede grasveld richting de Wollebrand gepakt.
Opnieuw reden Post en Siem hier naast elkaar. Post zat in een mooi spoortje, en Siem ook. Helaas liep Siem’s spoortje in een puntje, met nogmaals een koprol voorover tot gevolg. Op een geplette Mars en gekneusde Liga na geen erg.
Nu nog even achter De Lier om naar het Kraaiennest voor de laatste stukken gras.
Hier werd het 2-2 omdat Post hier zijn 2e buiteling maakte. Ook geen erg dus door weer. Wel erg dat Dijkx zijn befaamde en alom gevreesde camera niet gemonteerd had, dan hadden wellicht enkele buitelingen mooi op beeld gestaan !
Weer op het asfalt beland werd er een prachtige bos witte rozen gescoord voor Petra, de vrouw van Laurens.
In Maasland aangekomen werden nog wat vitamines voor Laurens op de kop getikt en daarmee naar De Werve 68 (toch ?).
De traktaties en het bezoek werden zeer gewaardeerd en beloond met een prima ☕️ in de tuin. Laurens zag er superfit uit maar er is natuurlijk wel wat gebeurd…..
Even bijgepraat hoe of wat en daarna ging een ieder weer op huis aan.
Laurens, nogmaals een heel snel herstel gewenst kerel !
Auteur: Siem
