De tweede garnituur ging voor een rustig ritje naar de Ikea bosjes. Pullen met hemse nieuwe cassette. Het kleinste tandwiel voor was nog goed, maar wel de derailleur is vervangen, WTF. Via leuke paadjes, die diep uit het geheugen moesten worden opgeduikeld, bij afwezigheid van de wegkapitein, kwamen we aan bij de eerste steiltes. Toch altijd ff spannend met een nieuwe cassette, zeker bij de monteur van Pullen. Schrrrrriek, gevolgd door een rake karakterisering van de fietsenmaker. We zullen de naam niet noemen, de manis toch kostwinner van vrouw en kinderen. Na wat rondtoeren en het nemen van de bekende modderplas gingen we op zoek naar het rieten dak, de meet en greet met Sam zou hier plaatsvinden. We konden hier de fietsen helaas niet in het zicht parkeren en Dijkx liet de uitbater fijntjes weten de FK omzet in zijn donkere plek te kunnen steken. Down-town Delft vonden we de gewenste gastvrijheid. Koortsachtig werd gegoogled op een nieuw tandwiel, want morege mot hij naar de Ardennen. Elke zoekterm kwam uit bij fietsenspecialist van der Kooij. Prachtige site met uitdagende foto’s van Debby. Zo die site bekijk ik nog wel eens als ik alleen thuis ben zei Pullen. Na de koffie met appelbollen vol gas naar huis in het zuchie van Jo, best nog een aardig tempootje. Onderweg nog door de voormalige kabelfabriek gescheurd olv Pullen, via een piepklein deurtje kwamen we in een pikdonkere hal terecht. De deur viel achter ons in het slot. Op zoek naar een streepje licht en de uitgang. Pff wat een avontuur weer.
Auteur: Post
