Zo, de kop is eraf !
Na de ? + ☕️ + het rondje met de ?? hield niks me tegen om alvast een rondje op de fiets te doen.
Eerst maar ff op de Gary, want het wordt een “niet georganiseerd zo maar ff rondje”.
Ons huisje staat aan de rand van Gulpen. Dus na 200 m ben je al in het buitengebied. Ik rij het eerste karrenspoor op, gelijk al beetje klimmend, maar zeker niet steil. Geen probleem, want op 1 of andere manier loopt de Gary op zulke stroken heerlijk.
Komt dat door de zeer lichtlopende wielen met Siemano XT naven ? Het kleine stijve frame ? De korte (26”) voorvork ? Het “gebrek” aan vering ? Geen idee, maar de Gary is een topfietsie ondanks zijn respectabele leeftijd (frame is uit 2004).
Even verder toch ff wat lichter schakelen.
KKKRRRRRGGGRR !
Wat nu ? Ketting van grootste tandwiel gelopen, tussen de cassette en spaken. Afijn, met wat krachttermen en compleet zwarte klauwen (zoals Kooij er eigenlijk dagelijks bijloopt) kon ik m’n weg vervolgen.
Af en toe een stukkie asfalt maar vooral mooie gravelpaden door het glooiende landschap. Een bleek zonnetje schijnt op m’n licht kalende harses en een fris-achtig briesje waait door m’n laatste haren. Lekker een keer geen helm op gedaan. Toch ff makkie an nu.
Even verder draai ik een paadje op en na een stoer afdalingkie (had ik nu toch maar m’n helm op gedaan) rij ik door een uitgesleten dalletje. Vol met omgewaaide bomen waar ik soms overheen kan hippen met het voorblad fungerend als kettingzaag, maar soms ook even van de fiets moet om te bukken of er overheen te klauteren.
Heel gaaf paadje !
Het eindigt bij een weilandje, waar ik onder toeziend oog van enkele grazende koeien weer gewoon verder kan.
Ik rij even terug om het begin van dat leuke paadje vast te leggen in mijn geheugen voor een vergonde x.
Ik draai weer om en vervolg m’n weg. Op een asfaltklim rij ik met een gemak een stel gasten op dure racefietsen voorbij. Die gaan gvd langzaam zeg !
Even later wordt ik op mijn beurt ternauwernood voorbij gereden door een ouwe pik op een mtb. Met z’n bijna laatste adem zo lijkt het moest en zou die mij voorbij komen. Ik heb echter nog zat over want ik deed rustig aan, dus ga verder op 2 m van z’n achterwiel zitten. Ik zie dat ie het met elke 10 m zwaarder krijgt. Z’n nek krijgt rode vlekken en zijn ademhaling begint te raspen. Ik draai snel het eerstvolgende grindpad op, weg bij die ouwe dwaas. Geen zin om op m’n 1e vakantiedag te moeten reanimeren…..
Ik navigeer verder op m’n gevoel en de zon en krijg nog andere leuke paadjes onder de wielen. On the lest rij ik langs een golfbaan, dat blijkt vlakbij Gulpen te zijn. Verderop nog een leuk bos waar je ook mag fietsen, dus dat pik ik nog ff mee.
Nu nog ff de Gulperberg op en huppekee, ik ben weer ‘thuis’.
Mooie tijd, even voor half 12.
Op Strava zie ik dat ik zo zonder vaginatie of route uit te stippelen toch een heel mooi echt rondje heb gedaan.
En wat een gave paadjes toch weer hier aan gene zijde !
Nu lekker ff douchen en klaar voordat Hannah hier de boel onveilig komt maken.
Auteur: Siem
