Vossenjacht nr 6, (volgens de kalender dan) 22-11-2020. Bedacht en uitgezet door de weledele heren Post & Vlieg / Vlieg & Post.
Er was al gewaarschuwd om de bandjes niet te hard op te pompen en niet je nieuwste tuniekje aan te trekken. M.a.w : er zijn wellicht een paar baggerige grasstrookjes in verwerkt.
De start was 30 m naast de voordeur van de heer A. Vliegenthart, bij molen De Hoop. Zowaar ging de route niet meteen de Zuiddijk af, onderlangs over de houtsnippers en gras maar gewoon op het asfalt.
Dat asfalt was ook zo’n beetje het langste stuk verhard wegdek wat ik me kan herinneren.
Bij de wielerbaan begon het feest met zacht zompig gras. Een paar omgewaaide bomen zorgden voor het afwisselende á la veldrijden klim en klauterwerk.
Dan door het Oeverbos, uitkomende bij een origineel FK paadje.
Ik vermoed dat het Volksbos ook nog in de route zat, maar dat hebben Laurens (mijn compaan deze ochtend) en ik dan gemist.
Bij station Vlaardingen West weer een zachte grasstrook en zo over de lange zompige grasstrook richting A20/BP.
In BP een oud paadje met ook hier een heerlijk smeuïg bovenlaagje. Dus een malend achterwiel en een niet sturende voorkant. Beetje vooruitkijken en mikken, en dan hopen dat je niet in het struweel belandt.
Verderop onderlangs een of andere dijk in Vlaardingen, net voorbij de molen, weer zo’n zompige grasstrook met een paar knie-diepe plassen. Mooi, gelijk de ergste bagger er weer een beetje vanaf !
Dan uiteraard langs de geluidswal bij de A4 (slipsliding away) en aan de Schiedamse kant weer terug langs de geluidswal. Geen zompig gras, maar pas gemaaide braamstruiken dus planeren over de stompjes.
Bij de Schiedamse volkstuinen het meest zompige stuk : in de bocht van de snelwegoprit een strook met met water / vloeibare bagger volstaande tractorsporen. En toch gewoon door kunnen fietsen. Nou ja ‘gewoon’ en ‘doorfietsen’…..
Dan een stukje fietspad door Schiedam en op naar het Beatrixpark.
We komen daarna uit bij de Schie en moeten dan weer richting Vlaardingen.
Hier nog wat bekende (en minder bekende paden, zoals het kruip door sluip door bosje achter Schiedam Sveapark) allemaal voorzien van een sappig glibberig bovenlaagje.
Uiteindelijk belanden we weer in Vlaardingen en gaan de houten brug over naar BP, maar moeten gelijk na de brug rechts de dijk af, het pad langs het riet op. Hier ook weer een 10 cm dikke laag prut met Putten en plassen. Sturen werkt hier niet meer, kwestie van trappen en hopen dat het goed gaat. Met de voorband van Laurens gaat het niet goed : lek ?. Eerst maar het wiel in de vaart dompelen om te kunnen zien waar de velg ophoudt en de band begint.
Afijn, het vlot nog aardig en we ploeteren weer verder.
Dat verder gaat nog over het graspad langs de Boonervliet. Van het ooit zo mooie groene gras is daar echter niets meer over : compleet weggereden door de vele mtb bandjes……
Trappen en vooruit kijken is wederom het devies, want sturen gaat niet.
Dan is het over met de pret / ellende en is het een kwestie van het asfalt pakken naar Maasland.
Al met al was deze vossenjacht eigenlijk een doodgewone FK rit ?.
Leuk bedacht hoor Post & Vlieg !
Ik denk wel dat de (vooral racefietsende) COUREURjongens en meiden deze rit nog lang zullen heugen ??
Auteur: Siem
