Zondag 10-1-2021 : Vossenjacht 9, of 10 of 11. Geen idee meer, ben de tel kwijt.
In ieder geval stonden Dijkx, Arie V, Post, en Laurens keurig op tijd op de GB. Koukleumend te wachten op mij.
Ik was wat eerder van huis vertrokken, maar vanwege mijn slechte vorm die begin 2020 inzette en nog steeds op datzelfde miserabele niveau hangt kwam ik bijna 5 min te laat bij de GB aan. De route er naar toe klopt wel maar ik doe er tegenwoordig te lang over. Sorry mannen š„“.
Misschien nog even nader verklaren voor nieuw FK lid John : GB betekent āGraf Brugā en is die naargeestige, sombere, kouwe, donkere kutbrug bij het vroegere Vlietzicht in Maasland.
De trouwe FK afwerk, eh afspreekplaats. Er zijn al vele pogingen gedaan om een leukere plek te vinden maar tot nu toe zonder resultaat.
Afijn, met ons 5en op naar Schiplui, naar de trambrug alwaar de start van deze vossenjacht zou zijn.
John uit Vlaardingen zou rechtstreeks daar heen gaan.
Bij de brug aangekomen was het al een drukke boel met mede vossenjagers. Een bezorgde voorbijganger ouwehoerde al over ālekker coronaproefā. Zeik niet vent, alleen met zān allen krijgen we Corona š. Fietsers zijn kipfit !
Het FK kluppie begon aan de rit.
Mooie roze pijlen dit keer. Duidelijk te zien gelukkig en op de juiste plaatsen gezet.
Na wat freewheelen door Schiplui richting Delft. Tot Johnās grote vreugde werd het gras/baggerpad langs de golfbaan voorbijgereden. Wel werd het paardenpad aan de andere kant van de A4 gedaan. Maar het losse zand was door de vorst extra goed berijdbaar nu.
Dat kon je van niet alle fietspaden zeggen. Bovenop de fietsbrug over de A4 lagen al een paar vossenjagers op de grond. Doorgegleden tot aan het stinkslootpad. Oppassen dus ! Maar die verraderlijke gladheid is helaas niet altijd goed te zienā¦ā¦
Het bagger paardenpad voor Delft zat wel in de route, lekkere kleffe smurrie. Post zal wel genoten hebben.
Nu kriskras door Den Hoorn naar Delft. Ook hier wat urban jungle, soms over weggetjes /steegjes uit de Middeleeuwen. Volgens mij zelfs nog langs de poort waar Willem van Oranje werd doodgeschoten. Ook hier weer sommige stukken verraderlijk glad.
Later kwamen we bij het Delftse Hout uit. Druk met wandelaars, maar iedereen nog gemoedelijk.
De route volgde naar de Ikea-bossies.
Hier reden we Aad en Ien voorbij die keurig offroad naast het fietspad reden. Kijk, dat benne echte mtbāers.
In het Ikea-bossie was het ook heerlijk glibberen en glijden. Zelfs mijn grove voorband mountain king had hier moeite mee. Dit bleek een segment te zijn, maar helaas zat er een treuzelaar van āherstellen op de fietsā voor me en er voorbij kon ik niet. Mooi dat ik niet voor āhet echieā mee doe !
Hierna sloeg het noodlot echter toe : op een parkeerplaats net na de Ikea-bossies gleed Laurens ineens vol onderuit š³. De parkeerplaats bleek een echte ijsbaan te zijn. Een ijslaagje zo zwart als Akwasi, en zo glad als Thierry Bodet.
En dan val je raar hard, loodrecht op het asfalt, als je fiets ineens onder je uit knalt.
Laurens bleef dan ook even liggen en verging van de pijnā¦ā¦
Wat nu ? Niet ernstig genoeg (according to Laurens zelf) om een ambulance te bellen. āEven zitten en dan peddel ik zo wel naar huisā. Ja tuurlijk joh.
Daar maar niet opgewacht. Bert de Beuker, woonachtig nog geen km verder werd gebeld, met de vraag of hij āevenā voor ambulance wilde spelen. Natuurlijk wilde hij dat.
Zo gezegd, zo gedaan. Alhoewel, Laurens in de Fiat Punto krijgen was al een hele klus, maar hup daar ging het spul naar Maasland.
Arie ging de rit nog afmaken, ik vond het wel welletjes.
Ik nam de fiets van Laurens aan de hand en bracht hem bij casa Beuker.
Daar nog even een koffie gedaan bij Gerda en Inge, lekker hoor.
Toen ben ik beetje binnendoor over gravelpaden naar Vlaardingen gefietst.
Zomaar nog even langsgegaan bij oud collega Erwin. Lekker bijgekletst, nog een āļø en toen echt naar huis.
Toch beetje spijt van het missen van het laatste stuk vossenjacht, want daar zaten nog 2 leuke segmentjes in waar ik nog wel leuk had kunnen eindigen.
Misschien ga ik de volgende serie vossenjachten eind dit jaar wel echt mān best doen.
Inmiddels is bekend dat de heup van Laurens toch echt wel gebroken is. Tenminste, heup, is eigenlijk de kop/kogel van het bovenbeen die eraf is. Gedeeltelijk of zit er een scheur in ?
Morgen wordt ie geopereerd. Lekker dan, heeft ie net extra lichte Carbon wielen in zān racefiets, krijgt ie een chirurgisch stalen pen in zān poot..
Weg gewichtsvoordeelā¦..
Maar wat een pech zeg.
Heel veel sterkte Laurens en een spoedig herstel gewenst man !!!
Auteur: Siem