En hoe gatut nou met Siem ?
Eigenlijk best prima !
Vorige week maandagmiddag, toen ik net uit het ziekenhuis kreeg ik toch even een dipje.
In het ziekenhuis had ik echt het idee dat ik bij wijze van spreken op de fiets had kunnen stappen en naar huis zou kunnen rijden.
Maar tijdens het eerste korte wandelingetje (half uur) begon toch weer m’n arm te tintelen. Dat viel ff tegen, en toch ook wel een beetje schrik. ‘Gaat het hele circus nu nog een keer plaatsvinden ?’
Nee hoor, maar dus toch maar wat rustiger aan doen……
Zou wel knap lullig zijn voor de mensen om me heen, en al het ziekenhuispersoneel als ik weer opgenomen zou moeten worden.
Maar allee, de volgende dag weer een stukkie gewandeld en no problemo 👍.
Elke dag ga ik wel begin middag nog een uurtje of 1-2 naar bed en slaap dan nog echt ook even.
En ‘s avonds zo tegen 9 uur ben ik ook wel beetje moe. Maar dat kan denk ik ook vanwege het hangen op de bank komen…….
Afijn, afgelopen zondag ben ik even op de Canyon racert gestapt. Dat is zo’n superlicht rijdend karretje dus ik heb her erop gewaagd. Met m’n gewone gympies aan, sweater en bodywarmer en gaan. Langs de Waterweg windje mee ging heerlijk, maar ik denk hooguit dik 20 km/u. En regelmatig op m’n door Voorberg Zonwering gesponsorde Garmin Vivoactive 4s sportklokkie gekeken naar m’n hartslag. Keurig rond de 70-80 per minuut, alles voelde goed.
De zon scheen op m’n ruggetje, het water kabbelde heerlijk en hier en daar een watervogel of meeuw vlak naast me. En genieten van de mooie bloemetjes onderweg. En dan besef je dat het ook anders had kunnen lopen…….
Terug tegenwind gewoon een tandje lichter gezet en zo op gemak terug naar huis. Een heerlijk ritje.
De wandelingetjes kunnen inmiddels ook al een uur duren, en dat voelt ook goed gelukkig.
Vanmorgen een rondje op Janneke’s e-bike gedaan. Wat rijdt dat lekker zeg ! Het windje was nog fris maar het was weer genieten. Langs de Waterweg (zie de foto hieronder en let op de naam van de rode boot !) en via De Lier weer naar Maassluis. Op de Garmin nu duidelijk de hartslag in beeld. Onder de 80 slagen per minuut zei het klokkie ‘warm up’. Toen ik even later (per ongeluk) net boven de 100 slagen per min zat gaf ie aan ‘makkelijk’. En zo voelde het ook. Hoger ben ik nog niet geweest.
Ook nu weer geen raar gevoel dus rustig verder naar Maassluis, genietend van het mooie buitengebied tussen De Lier en Maasdijk.
Totale rit 25 km. Stelt niets voor maar ik ben toch lekker ff op pad geweest.
Aanstaande maandag moet ik de fietstest in het ziekenhuis doen, als basis voor het revalidatie traject waar ik binnenkort aan mee moet doen. Benieuwd hoe dat gaat.
Ik zou bijna meegaan met het rondje vanavond maar dat doen we nog maar ff niet……
Auteur: Siem
