Hoewel de tweelingzus van Corrie Nederland teistert en het KNMI code geel afgaf voor zondagochtend 6 feb, waren er toch 3 FK’ers van plan een rondje te gaan doen.
Post liet zaterdagavond al weten ‘zin’ te hebben en (bijna vanzelfsprekend) John ook. Siem wilde zich niet laten kennen en gaf ook te kennen mee te gaan.
Er werd afgesproken 10 u Joubertstraat, eerder kon Siem niet.
Rond 10 uur trok Siem de voordeur achter zich dicht om alvast de vulleszak weg te gooien en gelijk even langs de Waterweg te kijken of John al in aantocht was. Er woei wel een lamgeslagen zeemeeuw over en in de verte pleurde nog een fietser om, en ook zag hij een grote zwarte vlek voorbijvliegen. Was dat soms Brammemans ???
Maar geen John in het zicht.
Die bleek later ternauwernood aan een koude duik in de sloot langs de zuidbuurt te zijn ontsnapt.
Inmiddels werd Post vakkundig door Janneke buiten de deur van Joubertstraat 14 Z gehouden. Hij was namelijk in de paar km vanaf De Werve al zo verfomfaaid door de keiharde tegenwind en tot aan z’n zeem natgeregend, dat Janneke hem niet binnen wilde laten 😜.
Maar afijn, nog geen John in zicht.
Post fietste naar De Waker om hem daar op te wachten en Siem deed nog 1 poging om op het fietspad langs de Waterweg te komen.
En verrek, daar kwam John.
Ook al niet meer zo okselfris, de rit vanuit Vlaardingen had wat meer power gekost dan gebruikelijk.
Bij de Waker Post opgepikt en vooruit met de 🐐.
In Maassluis werden allerlei gravelpaadjes (ja er zijn er een paar) gereden en daarna via de Weverskade richting De Lier.
Hier wat oude tuindersweggetjes en een heel kort ienemienie singletrackie + nog wat gravel.
Richting Naaldwijk langs de geluidswal aan het einde van de Lange Broekweg. Oppassen, want de glibberige klei onder het net ontluikende gras was glad. Beetje mis sturen en / of wegglijden en je lag in de sloot.
Bij de bloemenveiling even de parkeergarage op, en weer af.
Het was duidelijk dat Post hard aan z’n afdalingsskills moet werken wil hij in september vloeiend de Ventoux af kunnen.
Het drietal vervolgde de weg door Naaldwijk richting ‘s Gravenzande.
Hier weinig offroad, maar de Kleine Achterweg met de luxueuze grote woningen boezemde ontzag in.
Bij de ‘plas van alle winden’, hoe toepasselijk vond John het nodig om z’n ketting in 2en te trappen.
Mooi moment ! Gelukkig duikelde Post nog ergens een 10 speed link vandaan en na wat prutsen met de kettingpons lukte hernomen die ertussen te prutsen. Helaas was in de haast en door de kou en regen het busje / rolletje zoek 🥴.
Maar thuis geraken zou wel lukken (hoopten ze). Dus nu maar linea rectum op huis aan.
Toch met meer meewind dan verwacht, dus waren de drie Mutsketiers weer snel thuis.
Wel tiefuskouwe klauwen trouwens na dat ketting-gerepareer in die zeiknatte handschoenen.
Auteur: Siem
