‘Alles ziet er anders uit als de zon schijnt’ zong André van Duijn ooit.
Dat is ook het geval in Zuid Limburg. Na de regen van zaterdag en zondag was het vandaag gelukkig weer echt droog. En dat kwam best uit, want Bert Mosterd, alias Bert de Beuker, alias de Condor van Delfgauw, kwam een daggie fietsen met Siempie aldaar.
Hij arriveerde om half 10 op Beutenaken 52, alwaar hij eerst verwelkomd werd door Finn en Fae en daarna pas door Janneke en Siem.
Finn en Fae maakten meteen gebruik van het per ongeluk openstaande hek en stoven de weg over Limburg in. Gelukkig kon Siem ze snel weer pakken en was er geen erg.
Nu eerst een bakkie met een lekkere punt rijstevlaai !
Bert mocht kiezen op waffer fiets er gereden zou worden vandaag, en hij had geopteerd voor de mtb.
Eerst was Siem niet van plan een mtb mee te nemen, maar had toch maar de Gary meegenomen. Niet de meest ideale mtb voor deze streek met z’n korte steile voorvork, smalle stuur en smalle fijne noppenbandjes. Maar wel handig om ook ff een boodschappie mee te doen. Bovendien had het ook erg decadent gestaan op de fietsdrager, twee van die aso-dure Canyon’s er bie up.
Dus omkleden en huppekee op de fietsen !
Eerst Beutenaken uit, stukkie asfalt en gelijk off-road.
Even later kwamen we op de t-splitsing waar we tijdens het Voerstreek weekend twijfelden welke kant op te gaan. Nu wisten we het wel : terug naar Beutenaken via een stoere afdaling en dan via een mooie klim richting Slenaken en dan de Voerstreek in.
Vanaf De Planck pakten we de snelle afdaling naar St. Martensvoeren. Dat ging nog aardig op de Gary, maar zeker geen KOM notering dit keer.
Hierna kwamen we voor de meeste FK’ers op bekende paadjes langs de Schophemmerhoeve.
En idd Arie V : de berg op daar ! Met de 3×9 van de Gary ging dat prima, en natuurlijk had Bert op de Ghost met 1×12 hier ook niet veel moeite mee.
Nu verder door die ruige geul. Die was flink geblokkeerd door een omgevallen boom. We konden er gelukkig omheen en weer verder.
We pikten de originele Voerstreek-route weer op en kwamen via Reijmersdaal bij het zo bekende Rode Bos uit.
Hier werd even gestopt voor een bakkie met kruisbesvlaai ? en een cola. HEERLIJK en dankjewel Bert !
Nu weer verder. Richting St. Martensvoeren en dan buitenom ‘s Gravenvoeren richting Slenaken. Alles nog off-road via de officiële mtb paden. Bij het dorpje Mheer pakten we het asfalt maar weer op.
Nu door Noorbeek en naar Slenaken. Hier nog even de Loorberg gepakt (bij Siem was ondertussen wel het vet van de soep) en dan aan de achterkant diezelfde bult weer af om 100 m verder weer bij huize ‘Elena’ te arriveren.
Een supermooi tochie van dik 65 km en 1050 hoogtemeters.
Een mooie route voor het vergonde Voerstreek-weekendje ??
Auteur: Siem
