Weinig verhalen de laatste tijd helaas Post ?.
Zelfs jij en Dijkx laten vaak verstek gaan ?.
MAAR : hier komt er weer een !
Vanmorgen vroeg ben ik in de Clio gestapt en met Finn en Fae naar de Flevopolder gereden voor hun halfjaarlijkse pluksessie.
Even rond 9 u rijden we het zonnige Swifterbant binnen.
Wat een naam, Swifterbant. Lijkt meer een naam voor een modern soort vuilniszak.
Het hele dorp straalt ook helemaal niets uit. Wel relatief grote vrijstaande en 2 onder 1 kap huizen en (uiteraard) jaren 70 rijtjeswoningen. Maar alles op een of andere manier zonder sfeer.
Maar de hondjes worden goed en op een liefdevolle manier getrimd dus vooruit maar.
We lopen nog een klein rondje en ik lever de honden af.
Ik haal de Gary uit de auto. Omdat Gerrit Hiemstra had voorspeld dat het een regenachtige dag zou worden, durfde ik niet de nieuwe Canyon Aeroad mee te nemen. Stel je voor dat ik op een weg kom waar net de suikerbieten gerooid zijn !
Dus dan op de Gary : mijn ideale partner voor bijna alle soort ritjes. Prima op de weg en gravel, redelijk op grasstroken en redelijk op mtb paden. En dat alles zou vandaag onder de wielen komen. Want ik had mijn doel gesteld op de mtb route Lelystad.
Het is nog droog en de temperatuur is prima als ik Swifterbant uit peddel. Dus gewoon korte broek en korte mouwtjes. Via gravelpaden in het Swifterbos rij ik de wijdse polder in.
Een woud van windmolens, grote rechte akkers met aardappels, uien en bieten. En ellenlange rechte fietspaden en wegen. Vooral tegenwind lijkt het of er geen eind aan komt.
Boven Lelystad een grote dreigende wolk met regenboog. Die wolk laat het niet bij drijgen en stort zijn regen op aarde en mij. Ik zie links naast een oprit van een boerderij een afgedankt kippenhok, lijkt me een prima plek om heel ff te schuilen. Zo gezegd zo gedaan. Na een minuut of 10 is de ergste regen voorbij, ik besluit de overgebleven miezer te trotseren.
Ik rij de polder verder door en kom uiteindelijk langs het IJsselmeer te rijden, tegenwind naar Lelystad.
Voor Lelystad rij ik nog een leuk paadje in. Geen tijdsdruk, gewoon lekker peddelen.
In Lelystad zelf toch wat zoeken naar een begin van de route. Ergens langs de Oostranddreef moet een startplek zijn. Die is echter, zonder vaginatie, niet zo makkelijk te vinden en mijn richtinggevoel laat me hier ook ‘altijd’ wat in de steek.
Maar, plots, naast een sportpark rij ik een fietspad op en zie rechts weer een olifantenpaadje. Ik rijd erop en verrek, het is de route !
Al gelijk is het leuk : een singletrack tussen bomen door, alsof je in een echt bos rijdt. Soms een stukje fietspad en een weg oversteken, maar de route is geinig. Best wat stoer draaien en keren en wat wortels, gewoon gaaf. Ook wat snellere stukjes op een mooie vlakke harde bosgrond. Het doet me een beetje denken aan een mix van BP + Staelduinse Bos + Dorst (maar zonder de hoogteverschillen).
Ik doe nog een beetje extra m’n best. Ondanks het gehobbel en gestuiter en smalle stuur wil ik toch proberen de rondetijd van Retep te evenaren. Hij heeft hier natuurlijk al menigmaal een rondje gedaan, of wah ?
Ik had het idee dat het maar een kort rondje zou zijn (geen gedegen vooronderzoek gedaan) maar voor m’n gevoel ben ik zeker al anderhalf uur aan het rijden voordat ik weer op mijn beginpunt aankom.
Een hele geinige route, bijna de moeite waard om er zomaar eens heen te gaan.
Maar nu weer richting Finn en Fae, want het zal niet lang meer duren voordat ze klaar zijn (per hond ca 2,5 uur).
Ik rij nog wat om naar Swifterbant en kom zowaar op een geinig kronkelend fietspad uit. Daarna weer een lang recht stuk en dan is daar de bebouwde kom.
In de beste snackbar daar (o ja, er is er maar 1) bestel ik een koffie, patatje speciaal, kaassoufflé en een grote milkshake. Best wel trek want ik had helemaal niets meegenomen, behalve m’n bidon met Roosvicee.
Toch een dikke 80 km gefietst, niet gek.
Na de maaltijd weer opgestapt op weg naar de Clio. Bij de auto aangekomen een telefoontje dat de honden over een kwartier klaar zijn.
Wat een timing !
Auteur: Siem