De verwachtingen voor onze tocht waren zoals gebruikelijk laag. Arie had last van de naweeën van de testloop??? Jan had onvoldoende borrelnootjes op, Siem kampt nog steeds met de Ziekte van Lym. Aad heeft al maanden niet op de MTB gezeten en Laurens mag slechts op 90% rijden. Dijkx was zijn bidon vergeten. Natuurlijk reeen we als als keken. Lau met zijn uitgehoonde aorta met zijn bloedverdunners (sterke combi) was helemaal los. Jo was op kop gezellig aan het keuvelen met Jan, ze hadden veel te bespreken, want zo vaak hebben ze niet naast elkaar gereden. De enige die slecht reed was ikzelf. Het tempo op het rupsenpad was zo laag dat ik eindelijk eens van de natuur kon genieten, echt mooi daar. Maar als de nood het hoogst is is de redding nabij! Aad reed lek. Ik zie geen doorntje! Ik moedigde hem aan om nog eens extra te kijken. Na deze pauze ging het gelukkig een stuk beter, zeker omdat de pauze aanstaande was en we terug windje mee hadden. Mooie rit weer.
Auteur: Post
