Dus vandaag voor het eerst in 3 maanden weer met de grote jongens mee, een echt rondje MTB Fietsuh Kneus! Benieuwd wie er op de grafbrug zouden staan. Dat waren er dus nòg 4, maar geen oog voor mij, note bene de verloren zoon, hard bezig aan de comeback van het jaar. Die van vorig jaar zat trouwens nog vers in het geheugen…. maar deze valt wat zwaarder.
Wat was er aan de hand??? Nou gewoon, de dames reesploeg “SlipStream” was ook op de brug, ready for take off. De aanblik van al die strakke damesracebroeken hoog op het zadel trok te hard aan de FK blikken om mij op te merken. Na 5 minuten zei ik hard “ hallo is daar iemand” om de FKers uit hun trance te halen.
Gelukkig stapte SlipStream net op, zodat we de route door konden nemen. Siem kijkt op het fietspad, dan moeten we sowieso maar ff het Beatrixpark doen en naar hem zwaaien bij het ziekenhuis . En rustig aan voor deze halfkreupele wannabe MTBer graag. Geen hekken, daar kom ik niet overheen 😳. Dus dan maar naar Schipluiden, Delft en Schiedam, en via Vlaardingen terug.
Er werd heerlijk rustig gereden, richting trambrug nog ff de 35 aangetikt…. lekker voor de wind. Een paar stukjes gravel, behoorlijk wat asfalt. In Delft op wonderbaarlijke wijze op het paardenpad terecht gekomen. Dat viel niet mee. Is altijd al een pokke end, maar zeker als je extra staal mee moet zeulen. Aan het eind hadden we een goed gesprek met een Staatsbosbeheerder. In heel NL is het vrij wandelen en fietsen in de bossen, hier is het ECHT NIET DE BEDOELING dat we op een ruiterpad fietsen. We komen vast in de Staatsboschcourant vanwege dit schandalig gedrag 😱
Snel door naar de IKEA bosjes. Ik heb daar wat mindere herinneringen aan, maar ik moest mee. Als een paard dat een hindernis weigert en er alsnog overheen moet zou dit het beste voor me zijn. Uiteraard! Eerst nog even uit hijgen en een fotootje maken.
Op het eerste de beste pad was het gelijk een full-stop. Terug! Lau redt dit niet! Ik kon het daar wel mee eens zijn…. omdat ik nog even niet zo makkelijk opstap nog een rotstuk terug moeten lopen. Daarna lekkere paadjes, beetje stunten omhoog en omlaag .
Toen richting de kerncentrale en het kunstpark. Overal gestopt voor foto’s, met als hoogtepunt de Chinese tempel van Delfts blauw in een tulpenveldje
Omdat we zo fotogeniek zijn wilde een jongedame ook foto’s van ons maken. Of we het erg vinden om op Facebook te komen. Nee hoor, maar we staan er toch mooi niet op. Te weinig naakt waarschijnlijk 🤔
En door! Langs de Schie weer vol in de remmen. Koffie to Go! Een heerlijk bakkie mèt, zitten genieten in de zon. Toen door naar Siem . Arie draaide nog ff de kraan open op een stukje onverhard….pfff… viel ook niet mee. Wat gaat die man hard, zelfs zonder vering.
Bij het ziekenhuis Siem gebeld, waar zit je dan? Nou pal voor je neus kut!Heeft hij weer: de enige afdeling met spiegelglas! Wel beter voor niets vermoedende voorbijgangers natuurlijk. Zou best ff schrikken zijn geweest met Kettwiesel achter het raam.
Er was nog genoeg slap geouwehoer over om Siem mee te vermaken. Die verlangde al snel terug naar de behulpzame zusters natuurlijk 😁
Druk zwaaiend namen we afscheid, geen idee of hij nog achter het spiegelglas stond eigenlijk….
Op naar huis, met nog een lekker stukje tegenwind op de Zuidbuurt .
Bedank mannen! Ik heb dit errug moeten missen de laatste maanden.
Siem: hou nog even vol, voor je het weet zit je er weer bij!
Auteur: Lau
