Zo, de eerst woensdagavondrit na het hartinfarct is een feit.
Om 19:00 u vertrokken we gevieren (Arie V, Johan, Mark 1 en ik) vanaf de molen op de Zuiddijk in Maassluis. Een meer schilderachtig plekje dan de GB. Jammer van de rolsteiger tegen de molen.
Gewapend met hartslagmeter (dank Johan) en bètablokkers (dank cardioloog) ging ik op pad. Op de eerste paden langs het industrieterrein op de Zeedijk bij Maassluis zat de hartslag keurig rond de 120. Na de spoorwegovergang bij de wielerbaan / richting Zuidbuurt probeerden we een oud nieuw paadje wat al maandenlang afgesloten is vanwege de bouw van de Blankenburgtunnel. Dit liep helaas echt dood dus maakten we weer rechtsomkeert.
Omdat ik al lang niet meer op de BP was geweest, besloten we daar heen te gaan.
Op een graspad langs de surfplank bij Vlaardingen kneep Arie vol in de rem voor een plasje. Tggg, dat heb je er van als je vaker op de racefiets zit dan op de mtb. En die plas was maar een meter breed (en wellicht ook even diep 😜). Het baantje BP lag er aardig bij, wel veel plassen maar gelukkig viel het onkruid best mee en was het pad best goed zichtbaar. Toch weer met plezier daar gereden.
Halverwege even stoppen om een pilletje in te nemen en we konden wee me verder.
Na BP nog even wat asfalt Vlaardingen door richting talud A4.
Hier liep een alleraardigst vrouwtje van ca 30 jaar met een paar honden. Een ouder stel wat net voor ons fietste moest stoppen voor 1 van deze honden, waarop de oudere dame zei ‘als de hond mee zou werken zou ik door kunnen fietsen’. De eigenaresse van de honden riep direct : ‘je hebt toch een kankerbel of niet dan ?!’
‘Nee een Cannondale !’ antwoorde de oudere dame nog 😜.
Afijn, we vervolgden de rit naar Schiedam om nog wat paadjes te rijden. Bij Windas wilde ik een volgende dame met hond niet hinderen en sloeg door hoog gras linksaf. Waar Arie eerder voor wat water stopte, reed ik zonder dit water te zien gewoon door. Met als gevolg dat m’n voorwiel in deze greppel met water bleef steken en ik vol over de kop sloeg. Tijdens deze buiteling tikte mijn hart gelukkig gewoon door gelukkig. Echter had mijn helm na dit voorval meer de vorm van een ridderhelm uit de middeleeuwen. Johan die direct achter me zat moest uiteraard ook stoppen en stond tot aan z’n knie in het water in de greppel. Sorry Johan !
Verder geen erg of schade dus gaan weer !
Nog wat graspaden tot aan vijfsluizen en door naar casa Mark 1. Wij reden vlot door naar Maassluis en zo was deze rit weer voorbij. Dank voor de gezelligheid en begeleiding mannen !
Auteur: Siem
