Vossenjacht zat er voor mij een keer niet in deze ochtend.
Jammer, want Hannah was er niet dus de eindtijd had geen kwestie geweest (voor Janneke kan ik niet lang genoeg weg blijven).
Maar de wandeling met nog eens een stuk of 15 andere Ierse Terriërs in de omgeving van Cruquius was ook een leuk vooruitzicht. En nog in een leuke omgeving ook : het voormalig Floriade-terrein. Omgeturnd tot een wandel-, fiets-(ook wel mtb) en paardenpadwalhalla.
Niet één terrier is er vandoor gegaan, zelfs mijn Finn niet. Hij was nog wel ff zoek maar was bezig een gat te graven in de haarlemmermeerringdijk. Hij wilde die grote stoommachine in gemaal Cruquius (grootste stoommachine ter wereld, doorsnede cilinder 3,66 m (wat nou Dodge Ram Van) natuurlijk nog een keer zien zweten 😜.
Na de wandeling nog een bakkie en een pannenkoek en toen weer (idd ieder met zijn / haar eigen hond(en) naar huis.
Daar wachtte een appie van Post : hij wilde nog ff een testritje maken op z’n spiksplinternieuwe Canyon Exeed !
Dan ga ik wel ff mee.
De Werve inrijdend kwam Post me al tegemoet. Zwart en mat donkerblauw ‘straalden’ me tegemoet. ‘Ik zit wel diep !’ Zegt ie. Ik denk eerst nog ja hè hè dat is de nieuwe geometrie, kort en laag en dus snel. Maar blijkt die Eppo z’n voorvork nog niet opgepompt te hebben 😂😂😂😂. Dus pompje erbij en huppekee. ‘Ja dit zit een stuk beter !’ O ja Joh ?
Later vertelt Post nog dat hij een hele dag en avond bezig was geweest de borgbout van de zadelpen te zoeken. Uiteraard niet even in het boekje kijken. Na dreigmails aan Canyon te hebben gestuurd waarin hij de fabrikant beschuldigde van een drastische ontwerpfout, werd vanuit Canyon de plaats van dit kleine maar O zo belangrijke boutje aangeduid….. OOOOO 🥴.
Afijn, eerste indruk : licht en stijf fietsie hoor ! Mooie kleurstelling toch wel, dat matblauw met zwart en op de bovenbuis nog wat lichtblauwe en witte accenten. Fraai fietsie hoor. De framebuizen (alles carbon uiteraard) ogen simpel en strak, geen wulpse vormen. ‘Duitsers maken geen grappen’ zegt ook Opel in de tv reclame. Maar reken maar dat de buisvormen en wanddikte berekend zijn en voor een efficiënte snelle fiets zorgen.
De fiets lijkt wel wat groter dan de ouwe trouwe Niner, maar ook dat is geen probleem.
Uiteraard ook 1×12 erop. Dat zal ff wennen zijn maar is inmiddels ook betrouwbaar gebleken.
Dan weg uit Maasland. Via het gravel over de commandeurskade tot aan de Kwakelweg. Dat ging al best rap ! Dan naar Schipluiden om daar het gravelpad naar Vlaardingen te doen. Ook dat ging lekker, met windje mee.
Op een gegeven moment komt er nog een stel senioren tegemoet lopen. Op een stuk wat toevallig ook echt fietspad is tussen twee asfaltstroken in. Lekker breed blijven lopen want ze (hij) hadden al wel gezien dat wij bovenlangs hadden gereden (geen fietspad dus). Begint die vent gelijk te blaten. Helaas lag er net geen diepe plas op die plek anders was ik daar volgas doorgereden en had ik ‘m zeiknat gespetterd. Ondanks mijn zeer relaxte toestand tegenwoordig (denk aan je 🫀 Siem) kneep Ik nog vol in de rem. ‘Laat maar joh’ zei Post, bang voor bloedspetters op z’n nieuwe frame. Vooruit maar er komt nog een tijd dat ik zo’n figuur mijn voorvork tussen z’n Kukidentgebit prop !
Dan nog een klein stukkie BP en als laatste via het gravel langs de golfbaan terug naar Maasland en Maassluis.
Testrit geslaagd !
Heel veel mooie, leuke en veilige kilometers op en met deze bike Post !!!
Auteur: Siem
