Fietsritje zondag 3-7-2022.
Op zaterdagmiddag eigenlijk het idee om op de mtb een rondje Stellendam + parcours te doen.
Maar geen andere FK’er kon mee dus dat dan maar een andere x, no problemo.
Dan een rondje Voorne Putten op de racert. Zaterdagavond nog even de originele achterlijk hoge carbon wielen in de Canyon Aeroad gepropt. Remblokkies wisselen enz, en dan staat daar wel weer een onwijs gave knalbak ! Staat toch een stuk beter deze wielen. Bovendien leek het erop dat deze wielen in de ouwe ijzeren Araya een hoger gemiddelde opbrachten dan de Aeroad met de nieuwe DT Swiss wielset 😳.
Hoe is het mogelijk : een fiets van € 6.400,- tegen een fiets van
€ 20,-.
Afijn, zondagochtend 7 uur uit bed. Ik zit een kwartier op de rand van het matras en vraag me af ‘waarom eigenlijk ?’
Toch de Senseo gestart, boterhammetjes gemaakt en fietskleding aan. Gewoon Fietsuh kut !
Met m’n mooiste fietsshirt aan in de hoop daar een extra boost van te krijgen rij ik de straat uit. In de tuin had ik alleen maar zon gezien maar nu buiten ben zie ik overal donkere wolken. Lekker dan.
Maar met windje mee het eerste stukje langs de Waterweg gaat zowaar lekker. Jees wat bolt dat zou een fietsgekke Belg zeggen.
Het is hartstikke rustig op de weg dus ik rij voorzichtig door de paar rode stoplichten in Vlaardingen die ik moet passeren.
De Beneluxtunnel in en voor m’n gevoel rij ik best vlot op het grote blad naar boven. Wel m’n hartslag op 162 maar geen raar gevoel.
Bij de Mac in Hoogvliet gaat echter de gang eruit. Niet alleen donkere wolken in de lucht nu maar ook in m’n kop. Het gaat echt voor geen meter. Alsof het asfalt van stroop is. En dan niet van die nepstroop uit zo’n knijpfles maar die echte dikke Zeeuws Mijsje stroop die je vroeger op je moeders pannenkoek uit die papieren pot moest bikken. Ik begin zelfs weer aan die Yamaha XS 650 café racer te denken.
Nu heb ik ook weer een paar verrekt drukke wekies gehad. ‘
‘U kunt weer makkelijk 8 uur per dag werken mijnheer Wijnhorst’ vertelde Wiebo de Arbo-arts me een maand of 2 geleden. Ja vast wel joh, als ik net zo’n saaie lousy kutbaan zoals jij hebt wel misschien wel ja. Overal een beetje slap zitten ouwehoeren en het een en ander van je laptop oplezen en koffie zuipen hou je wel lang vol…..
Vrijdagavond en zaterdagavond later in de middag voelde ik me ook niet helemaal lekker. Coronatest gedaan, negatief.
Nu stond er ook best een kittig windje tegen. Mijn plan om vanaf Hellevoetsluis teug te fietsen langs het water (oude Maas ?) windje mee zou niet op gaan : ik zou vooral zijwind hebben en geen windje mee terug. Dus plan gewijzigd en wel naar Hellevoetsluis, maar dan door naar Rockanje en Oostvoorne en dan langs de Brielse Maas terug.
Mooie dijkjes gereden, mooie en minder mooie boerenwoningen gezien, een enkele prachtige boerderij, betonwegen en hier en daar prachtige bloemen dus zat moois gezien.
En wederom geen pijn in m’n poot ! Duizendmaal lof voor de ‘midfoot cyclists’. De door mij zelf aangepaste schoenen blijken ook te realiseren door een verkrijgbare adapter (ontdekte Laurens na wat googlewerk). Dus dat is sowieso een pluspunt.
Bij het Oostvoornse Meer pak ik de buitenkant, en hier wel echt windje mee. Maar power om flink de beuk erin te gooien ontbreekt, ik ga met de flow mee. Verderop rij ik nog een drietal wiel’renners’ voorbij, het kan dus nog rotter.
Bij de Brielse Maas inderdaad van de zijwinderige. Ik kom zelfs op een betere naam voor de sport die ik nu beoefen : wielwandelen ipv wielrennen.
Bi Rozenburg pak ik de weg buitenom langs het Calandkanaal . Om weer via de Beneluxtunnel terug te rijden laat ik toch maar varen.
Uiteindelijk kom ik toch aan de 90 km en heb ik gemiddeld nog 28,5 gem. gereden. Een schande voor de Aeroad maar ik vind het best zo.
Auteur: Siem
